Ezin ditut artxiboak igo, sentitzen dut.

Logroñoko alde zaharra lantzen...

estalki oina;

oin orokorra;


eraikin publikoa;

ebaketa orokorrak;

albergeko logelen modulua;


etxebizitzak;

Berdegunea

Ideia nagusia espazio publiko bakar eta zabala egitea da, berdegune bat hain zuzen ere, Logroñoko alde zaharrean natura ezartzeko asmoarekin.
Ideia hau mugara bideratuz, olatu berdeak sortzea pentsatu dut, hau da, kota desberdinetan banatzen diren olatu forma duten ilarak sortzen duten berdegune zabala.
Kota desberdintasun hau aprobetxatuz, argia-sarrerak eta orientazioa baloratuz, eraikinak kokatuko dira, beti ere berdegunearekin harremanean.

Kaleekiko perpendikular diren ilarak berdeguneak bilakatuko dira, hauen azpian eraikinak ezarriz.
Kota desberdinetan eskailerak ezarriko dira, beti ere, olatu desberdinen arteko harremana ahalbidetuz. Eskailera hauek plataforma ere bilakatuko dira, egoteko guneak,eszenatokiak... sortuz.

Eraikin publikoa

Eraikin publikoari dagokionez, bitan banatzen da.

Batean albergeari dagozkion espazioak egonen dira; egongela, jangela eta logelak.

Bestean, ordea, hiritarrei, eskeinitako espazioak; hitzaldi-gela, zinema-gela, administrazioa....

Banaketa honen ondorioz, bi espazio desberdin lortzen dira, eta albergea elementu pribatuagoa lortzen da, zaratatik babesteaz aparte.

Erdian, bi espazioak lotuz, komunikazioak eta patio bat izanen dugu. Komunikazioak kanpoan gelditzen dira, eta arrapalen bidez eginen da. Patio hau bi parkeak elkar lotzeko elementua izanen da, beraz, arrapalan gora zohazela bi parkeak disfrutatzeko aukera egonen da.

Eraikinak 3 solairu izanen ditu, eta albergearen solairuak beste eraikinarekiko 1.5 m desfasatuta egonen da. Horrela, albergea 0 kotatik 1.5 m igoko da, pribatutasuna lortuz.

PROGRAMA:

1.solairua:

jangela-egongela //administrazioa

2.solairua:

logela-egongela // hitzaldi-gela

3.solairua:

liburutegi-egongela // zinema-gela

Kaleen lerrokadurarekin apurtuz...

Hutsunea 2 kale gurutzatu eta hiru hutsune desberdinetan banatzen da. Helburua 3 hutsuneak bakar bat bezala irakurtzeko ideia da. Horretarako, orain arte Logroñok mantendutako kaleen hierarkia eta lerrokadura apurtu eta espazio publiko zabala proiektatzen da.




Ideia nagusia kaleen lerrokadura apurtzea da, kaleen trazadura berdegunean amaituko delarik, ibiltariak espazio publikora sartzera bultzatuz. Gainera, modu honetan, bi kaleak elkar lotuko dira, bata bestearekin harremanean jarriz eta batetik bestera pasatzeko aukera utziz, zig-zag bat bermatuz.

Espazio bakar bat lortzeaz gainera, ikuspegi zabala lortu nahi da, hau da, hiru hutsuneen arteko kontaktu bisuala. Zauden lekuan zaudela 2 kaleak bisulki zeharkatzeko aukera izatea eta bista ahalik eta hurrunen jutea, espazio dena bisualki ikusteko aukera izanez. Modu honetan, era errazago baten lortzen hiru espazioak bakar bat bezala irakurtzea.

Kaleen lerrokadurek jada ez dute garrantzirik, ez dute balio espazioa banatzeko. Espazioa kaleekiko perpendikularrak diren ilarak bereiztuko dute, haien artean, eraikinak, espazio berdeak eta ibilbideak bereiztuko direlarik.

Eraikin publiko nagusia (albergea, ekipamendu publikoak ere izango dituena), erdian kokatuko da. Eraikina hau bitan banatzen da, albergea eta hiritarrei eskeinitako zerbitzuak bereiztuz. Banaketa honek, bere alboetan gelditzen diren bi parkeak elkar batuko ditu eta kaleen lerrokadura erdira eramango du, hiritarrak parkean barna sartzera bultzatuz.

Maketetatik errealitatera???

Thyra Hilden y Pio Diaz son dos artistas consagrados al fuego.

Su trabajo consiste en bañar de vivas llamas todos los monumentos que se les ponen por delante y gracias a grandes despliegues técnicos, lo consiguen de una manera dramática.

Con potentísimos proyectores, envuelven edificios y monumentos para dar vida a la idea de que el fuego se ha apoderado de ellos.

Y aunque el fuego todo lo destruye, no puedo evitar penar que en este caso se trata de un fuego purificador ya que provoca que los que están presenciando la escena se planteen, qué pasaría si de verdad este hecho ocurriera.

Este fuego ficticio produce una corriente de aprecio por el objeto expuesto a las llamas y nos hace pensar en la vulnerabilidad de todo lo creado por el hombre, aunque lleve en el mundo un montón de siglos.

LeHeNeNgO iDeIaK...




Orubea ikusita, berdegunea erdian kokatzen da, alboetara hedatzen delarik, horrela ahal den gehiena natura izan dadin. Modu horretan ntura izango da hiru zuloak elkartuko eta bateratuko dituen elementua. Ideia horrekin jarraituz, eraikinak alboetan kokatzen dira eta forma sinple eta zuzenak proposatzen dira, eremu gehiena naturari eskeiniz.


Eguzkiaren aprobetxamendua maximoa izan dadin, eraikina ezkerraldeko medianeran apoiatzen da. Erdian albergea egonen da, naturarekin kontaktu zuzenean. Alboetan ordea, etxebizitzak kokatuko dira eta natura dela medio lortuko da hiru eraikinen arteko lotura. Gainera albergeak programa zabala izango duenez posible izango litzateke hiru eraikinak plataformen bidez lotzea, haien arteko lotura sendotuz.

Albergeari dagokionez, ez da soilik ibiltarientzako izanen, herritarrek ere erabili ahal izateko eraikina izango da.

Albergea erdiko zuloan kokatuko da eta naturarekin fusionatuko da. Naturarekin erlazioa sakontzeko asmoz, egurrezko fatxada erabiltzea aproposa iruditu zait, hala ere, beirateak izango dira espazio guztietatik natura disfrutatu ahal izateko.

Eraikina bi zatitan banatuko da, batean eguneroko zonaldeak eta soilik ibiltarientzako izanen dena kokatuz (logela, sukalde, egongela...) eta bestean aldiz, denontzako erabilerarako izanen diren guneak (zinema, gimnasioa, hitzaldi-gela...). Bi zonaldeak bereiztutak egonen dira, zaratak peregrinoa molestatu ez dezan,beraz, bi eraikin bereiztuko dira plataformen bidez elkar lotuko direnak. Bi eraikin hauen bereizketa albergera sarrera izango da.