Ezin ditut artxiboak igo, sentitzen dut.

Logroñoko alde zaharra lantzen...

estalki oina;

oin orokorra;


eraikin publikoa;

ebaketa orokorrak;

albergeko logelen modulua;


etxebizitzak;

Berdegunea

Ideia nagusia espazio publiko bakar eta zabala egitea da, berdegune bat hain zuzen ere, Logroñoko alde zaharrean natura ezartzeko asmoarekin.
Ideia hau mugara bideratuz, olatu berdeak sortzea pentsatu dut, hau da, kota desberdinetan banatzen diren olatu forma duten ilarak sortzen duten berdegune zabala.
Kota desberdintasun hau aprobetxatuz, argia-sarrerak eta orientazioa baloratuz, eraikinak kokatuko dira, beti ere berdegunearekin harremanean.

Kaleekiko perpendikular diren ilarak berdeguneak bilakatuko dira, hauen azpian eraikinak ezarriz.
Kota desberdinetan eskailerak ezarriko dira, beti ere, olatu desberdinen arteko harremana ahalbidetuz. Eskailera hauek plataforma ere bilakatuko dira, egoteko guneak,eszenatokiak... sortuz.

Eraikin publikoa

Eraikin publikoari dagokionez, bitan banatzen da.

Batean albergeari dagozkion espazioak egonen dira; egongela, jangela eta logelak.

Bestean, ordea, hiritarrei, eskeinitako espazioak; hitzaldi-gela, zinema-gela, administrazioa....

Banaketa honen ondorioz, bi espazio desberdin lortzen dira, eta albergea elementu pribatuagoa lortzen da, zaratatik babesteaz aparte.

Erdian, bi espazioak lotuz, komunikazioak eta patio bat izanen dugu. Komunikazioak kanpoan gelditzen dira, eta arrapalen bidez eginen da. Patio hau bi parkeak elkar lotzeko elementua izanen da, beraz, arrapalan gora zohazela bi parkeak disfrutatzeko aukera egonen da.

Eraikinak 3 solairu izanen ditu, eta albergearen solairuak beste eraikinarekiko 1.5 m desfasatuta egonen da. Horrela, albergea 0 kotatik 1.5 m igoko da, pribatutasuna lortuz.

PROGRAMA:

1.solairua:

jangela-egongela //administrazioa

2.solairua:

logela-egongela // hitzaldi-gela

3.solairua:

liburutegi-egongela // zinema-gela

Kaleen lerrokadurarekin apurtuz...

Hutsunea 2 kale gurutzatu eta hiru hutsune desberdinetan banatzen da. Helburua 3 hutsuneak bakar bat bezala irakurtzeko ideia da. Horretarako, orain arte Logroñok mantendutako kaleen hierarkia eta lerrokadura apurtu eta espazio publiko zabala proiektatzen da.




Ideia nagusia kaleen lerrokadura apurtzea da, kaleen trazadura berdegunean amaituko delarik, ibiltariak espazio publikora sartzera bultzatuz. Gainera, modu honetan, bi kaleak elkar lotuko dira, bata bestearekin harremanean jarriz eta batetik bestera pasatzeko aukera utziz, zig-zag bat bermatuz.

Espazio bakar bat lortzeaz gainera, ikuspegi zabala lortu nahi da, hau da, hiru hutsuneen arteko kontaktu bisuala. Zauden lekuan zaudela 2 kaleak bisulki zeharkatzeko aukera izatea eta bista ahalik eta hurrunen jutea, espazio dena bisualki ikusteko aukera izanez. Modu honetan, era errazago baten lortzen hiru espazioak bakar bat bezala irakurtzea.

Kaleen lerrokadurek jada ez dute garrantzirik, ez dute balio espazioa banatzeko. Espazioa kaleekiko perpendikularrak diren ilarak bereiztuko dute, haien artean, eraikinak, espazio berdeak eta ibilbideak bereiztuko direlarik.

Eraikin publiko nagusia (albergea, ekipamendu publikoak ere izango dituena), erdian kokatuko da. Eraikina hau bitan banatzen da, albergea eta hiritarrei eskeinitako zerbitzuak bereiztuz. Banaketa honek, bere alboetan gelditzen diren bi parkeak elkar batuko ditu eta kaleen lerrokadura erdira eramango du, hiritarrak parkean barna sartzera bultzatuz.

Maketetatik errealitatera???

Thyra Hilden y Pio Diaz son dos artistas consagrados al fuego.

Su trabajo consiste en bañar de vivas llamas todos los monumentos que se les ponen por delante y gracias a grandes despliegues técnicos, lo consiguen de una manera dramática.

Con potentísimos proyectores, envuelven edificios y monumentos para dar vida a la idea de que el fuego se ha apoderado de ellos.

Y aunque el fuego todo lo destruye, no puedo evitar penar que en este caso se trata de un fuego purificador ya que provoca que los que están presenciando la escena se planteen, qué pasaría si de verdad este hecho ocurriera.

Este fuego ficticio produce una corriente de aprecio por el objeto expuesto a las llamas y nos hace pensar en la vulnerabilidad de todo lo creado por el hombre, aunque lleve en el mundo un montón de siglos.

LeHeNeNgO iDeIaK...




Orubea ikusita, berdegunea erdian kokatzen da, alboetara hedatzen delarik, horrela ahal den gehiena natura izan dadin. Modu horretan ntura izango da hiru zuloak elkartuko eta bateratuko dituen elementua. Ideia horrekin jarraituz, eraikinak alboetan kokatzen dira eta forma sinple eta zuzenak proposatzen dira, eremu gehiena naturari eskeiniz.


Eguzkiaren aprobetxamendua maximoa izan dadin, eraikina ezkerraldeko medianeran apoiatzen da. Erdian albergea egonen da, naturarekin kontaktu zuzenean. Alboetan ordea, etxebizitzak kokatuko dira eta natura dela medio lortuko da hiru eraikinen arteko lotura. Gainera albergeak programa zabala izango duenez posible izango litzateke hiru eraikinak plataformen bidez lotzea, haien arteko lotura sendotuz.

Albergeari dagokionez, ez da soilik ibiltarientzako izanen, herritarrek ere erabili ahal izateko eraikina izango da.

Albergea erdiko zuloan kokatuko da eta naturarekin fusionatuko da. Naturarekin erlazioa sakontzeko asmoz, egurrezko fatxada erabiltzea aproposa iruditu zait, hala ere, beirateak izango dira espazio guztietatik natura disfrutatu ahal izateko.

Eraikina bi zatitan banatuko da, batean eguneroko zonaldeak eta soilik ibiltarientzako izanen dena kokatuz (logela, sukalde, egongela...) eta bestean aldiz, denontzako erabilerarako izanen diren guneak (zinema, gimnasioa, hitzaldi-gela...). Bi zonaldeak bereiztutak egonen dira, zaratak peregrinoa molestatu ez dezan,beraz, bi eraikin bereiztuko dira plataformen bidez elkar lotuko direnak. Bi eraikin hauen bereizketa albergera sarrera izango da.

...BeRdEgUnEa...

Santiagoko ibilbidea proposatzerakoan, orube honetan berdegune bat proposatu genuen, ibiltaria deskantsatu eta bazkaldu ahal izateko.

Berdegunearekin batera, alberge mixto bat proposatuko da, erabilera anitzekin, bai ibiltarien bai herritarren beharrak asetuko dituena; hala nola, liburutegia, hitzaldi-gela, zinema-gela, gimnasioa... Alberge hau orubearen erdian egonen da, naturarekin guztiz kontaktuan.

Honekin batera orubearen muturretan etxebizitzak proposatuko dira.

Berdegune honetan gune desberdinak proposatzen dira; deskantsatu eta hamaiketakoak edota picnic-ak egiteko gunea...

barbakoak eta merendolak egin ahal izateko gunea...

Modu honetan natura Logroñoko alde zaharrean barneratzea lortuko da hiriak izaera berri bat

bereganatuz. Leku irekiagoa izatean argi gehiago lortuko da, eta honekin batera bertan sartuko den natura ere alaitasuna emango dio zonaldeari.

Natura alde zaharrean barneratzean camping bat egiteko ideia okurritu zitzaidan. Naturarekin harremanean alberge bat proiektatuko denez, honen sapaian camping bat egiteko ideia okurritu zitzaidan.

Ingurua aztertzen...

...Santiago Bidea...

Santiago bideak zulo asko alde batera uzten dituela ikusirik eta kale paraleloak zulo guztiak zeharkatzen dituela ikusi ostean, bi kaleen arteko fusio bat egiten saiatu gara, Santigo bidea mantenduz baina kale bakar batean zentratu beharrean bi kaleetan programa zabaltzen, bien artean zig-zag bat sortuz.

Kaleen arteko zig-zag hau lortzeko programaren bidez eginen da, lote handietan uraren eta berdearen gunea proposatu ditugu, bertan funtzio deberdinak egonik, hauen programa lagunduko du ibiltaria kale batetik bestera zeharkatzera.

Programa zehazterako orduan eta zuloei funtzio bat ezartzerako orduan peregrino baten beharrei erantzuten saiatu gara. Harrera gunea Santiago bidetik beharrean alboko kalean proposatu dugu. Hori izango da ibiltariak aurkituko duen lehen gunea, harrera, informazioa eta konsigna.

Ibiltariak beharko lukeen hurrengo elementua osasun zentru bat izango litzateke; bidean izan dituen zauri eta lesioak sendatu ahal izateko.

Programarekin jarraituz, uraren gune bat proposatu dugu ondoren. Hemen, peregrinoa aseatzeko eta garbitzeko behar dituen elementuak aurkituko ditu: dutxa publikoak, komunak, iturriak... Saiatu gara ahalik eta publikoen egiten; ahalik eta merkeena izan dadin ibiltarientzako. Gune honetan ere, barrakoiak proposatu ditugu, soilik lo egiteko gunea izango da horregatik oso merkea da; baina dutxa publikoak, komunak... gune berdinean egotean ez dago inolako arazorik, behar guztiei eranzun ahal izango baitio bertan.

Ibiltariaren nahia jarraituz, ondoren, gune berde bat proposatu dugu, bertan berdeguneak (lasaitzeko eta deskansatzeko), barbakoak (bazkaltzeko)... egongo dira; gune hau gune lasaia izango da. Hemen, alberge bat proposatzen da, berdegunearekin kontaktuan.

Amaitzeko, hotela eta etxebizitzak daude, ibiltariak dutxatu eta deskantsatu ondoren lo egiteko gune bat bila dezan. Hala ere, etxebizitzak ez dira azkeneko loteetan egonen soilik, lote desberdinetan banatuko dira.

...MuSeOa...

arkitektura sedimentu gisa; geldiarazitako mugimendua

Museoa ibaiaren ondoan sedimentutako geruzen pilaketa gisa ulertzen da. Arkitektura naturaren ondorio da eta hori dela eta, natura eta arkitekturaren arteko harremana oso estua da. Museoa, hiriko arkitektura eta natura elkartzeko nahia erakusten du. Horretarako, museoa, trantsizio gune bezala lantzen du.

Museoa, ibaiaren ondorioz sestren kontra jazarritako geruzak dira. Hauek naturarekin integratzeko nahiarekin sestrekin batera gora egiten dute, eraikin osoa aldapa luze batean bihurtuz. Modu honetan museoa ibilbide bat bezala proiektatzen da, aldapa desberdinak gela eta gune desberdinak izango dituztelarik eta aldapa ez ezik, erakusketa gelak ere izango direlarik. Aldaparen ezaugarria erabiliz, erakusketa objektuak modu desberdinen bidez erakutsiko dira gune bakoitzean.

Eraikina naturaren ondorio izanda, sedimentazio prozesu baten ondorio, naturarekin duen harremana zuzena eta estua da. Eraikinean bi patio sortzen dira barnearekin kontaktu zuzena dutena, bertan zuhaitzak eta begetazio daudelarik, ibilbidean zehar naturaren presentzia erakusteko. Gainera, eraikina maldan egotean bista zoragarriak lortzen dira parke aldera; beraz hau aprobetxatuz beirate handiak proposatu dira puntu horietan. Honi esker, eta patioei esker, barne eta kanpoaren arteko harrema oso estua da, bien arteko muga galtzen delarik bi espazioak fusionatuz eta espazio bat bestearen jarraipena bezala ulertuz.

Ebaketan ikusten den moduan, eraikina, sestren norabidean pilatutako geruzak bezala uler daitezke, barne espazioaren funtzioei erantzunez, geruza hauek elkar batuz edota bereiztuz espazio zabalagoak eso estuagoak lortzeko asmoz. Horrela barnean dagoen bisitariaren sentsazioa gela bakoitzean desberdina izanik.

Geruzak sestrekin batera ibaira hurbildu ahal altueran jesiten doaz; altuera desberdintasuna horrek argitasuna lortzeko bidea bilakatzen delarik eta euri urak biltzeko gunea.

Gelen arteko harremana ere desberdina da kasu bakoitzean, batzutan patioak sortzen baitira, besteetan haien arteko harremana nulua baita...

Sekzio orokorretan ulertzen da museoaren trantsizio funtzioa hiria eta parkearen artean, bai barne espazioan bai kanpo espazioan ere. Museoarekin batera espazio publiko ireki bat proposatzen da berdegune eta plataformekin osatuta parkearekin eta naturarekin harremana aregotzeko nahiarekin. Hauen artean, berdeguneak, esertzeko lekuak, behatokiak... aurkitzen dira naturarekin kontaktuan dagoen gune lasai eta atsegina sortuz ibaiaren aurrean.
Museoaren sapaiaren gune batzuk ere zapalgarriak proposatzen dira behatoki bezala.